Wij drukken af op zilverhalogenide fotopapier? Wat is dat?
Denk aan alle foto’s van vroeger, bijvoorbeeld de foto’s van je grootouders of die van je eigen trouwfeest, allemaal afgedrukt met de zilverhalogenide methode. Deze beproefde methode is al bijna 150 jaar in gebruik, vanaf het ontstaan van de fotografie feitelijk.
Foto’s, digitaal of via film, worden op met zilver lichtgevoelig gecoat papier, waarbij elk van de zeven lagen reageert op een specifieke kleur licht uit het voor ons zichtbare kleurengamma.
Zodra het papier belicht is via de rgb (rood, groen, blauw) methode wordt het papier ontwikkeld. Door de reactie van de belichtte zilverdeeltjes met de ontwikkelvloeistof wordt het latente beeld tevoorschijn getoverd. De chemische processen hierachter worden nu niet behandeld, maar het belangrijkste van dit proces is dat het een oneindig aantal kleuren met een zeer groot kleurbereik mogelijk maakt, zonder puntstructuur. Het creëert ook verbazingwekkende, diepe zwarttinten en rijk, doortekende schaduwen/hoge lichten. Deze methode wordt ook wel de continuetoon methode genoemd omdat kleur- en schaduwovergangen naadloos zijn.
Kleuren in het drukprocedé
Bij het drukken op papier, of het nu met een inkjetprinter of een offsetpers gebeurt, zijn er maar drie kleuren, aangevuld met zwart, cmyk (cyaan = lichtblauw, magenta = een kleur tussen rood en paars, yellow = lichtgeel en zwart). Die kleuren worden over elkaar gedrukt waardoor de overige kleuren gesimuleerd worden. Dat we toch kleurnuances zien is een optische illusie. Bij inkjet worden de dotjes inkt groter of kleiner gemaakt en bij offset wordt een raster, een soort zeef met microscopisch kleine gaatjes, gebruikt waarbij de gaatjes groter of kleiner zijn. Samen met het papier er omheen geeft dat de indruk van kleurnuances.
Daarom is er in foto’s die op papier gedrukt zijn nooit een continue verloop van de kleuren, ze zullen een fijne cluster van stippen zijn die glad lijken voor het menselijk oog. Dit wordt de halftoon methode genoemd.
Omdat de rgb-methode een continue toonmethode is, ziet het er natuurlijker uit, vooral voor huidtinten en natuurfotografie.
Milieu
Na het ontwikkelen van de foto’s winnen we de zilverdeeltjes terug, zodat ze weer gebruikt kunnen worden voor nieuw fotopapier.
